Człowiekiem jest ten, kto zmierzył się z życiem.
Człowiekiem jest ten, kto zmierzył się z życiem.
Zabrałeś mi dzieciństwo a ono powraca...zabrałeś moją młodość a ona się zjawia...zabierz wszystko co boliby wróciło do mnie
Puste pokoje. Dwa słowa, ile treści.
Nieskończoność minęła niczym jeden długi szary dzień.
Obsceniczność wojny: intymność wzajemnie przelanej krwi, lubieżna bliskość, oko w oko, dwóch żołnierzy zarzynających się nawzajem.
...wszystko, co w życiu dobre, jest kruche i łatwo to stracić.
Czasem potrzeba czasu, by zrozumieć pewne sprawy.
Uciekam z gębą w rękach.
Kiedy się traci kontrolę nad sobą, traci się jakąkolwiek godność.
A przecież to już życie i niejeden z nas jest już martwy na dobre.
Czasami z tych niespodziewanych zdarzeń wynikają najlepsze rzeczy.