Bajka to najstarsza forma powieści, najprostsza forma mądrości, najczystsza forma pedagogiki. Bajka jest żyła złota, którą można uratować świat.
Cudów nie ma. Głupi potrzebują nieustannie skrajnych dowodów, że to, co już się zdarzyło, zwyczajnie miało miejsce. Mądrzy próbują zrozumieć, jak to możliwe, że właśnie ten żeglarz przetrwał, pomimo wszystko.
Każdy z nas słyszę w swoim sercu głos, który radzi co zrobić. Powinniśmy przestać nasłuchiwać głosów z zewnątrz. Człowieka można oszukać, ale serce nie daje się zwieść.
Myślisz, że dzięki bajkom stado niewłaściwych marzeń nie sprowadzi na twoje dzieci katastrofy i tragedii? Wierzysz, że bajka nie zniszczy ich? Jeżeli tak, to jesteś w wielkim błędzie.
Nawet jeśli z założenia jesteś zły, możesz wybrać, kim chcesz być. Nie jesteś zły, dopóki nie zdecydujesz, że nim jesteś.
Zawsze pamiętaj, że jesteś na tyle silny, na ile silne są twoje marzenia. Nigdy się nie poddawaj, bo magia zaczyna się właśnie tam, gdzie kończy się nadzieja.
Raz w życiu spotkałeś kogoś, o kogo
warto zawalczyć, a Ty chcesz się poddać?
Bajka to jest klucz do niewidzialnych drzwi ukrytych w najgłębszych i najbardziej tajemniczych komnatach duszy. Otwarciem tych drzwi jest wyobraźnia.
Szczęśliwy ten, kto potrafi docenić bycie kochanym na tyle, aby zapomnieć o swej chowającym się cierpieniu i zrozumieć, jak piękna jest prosta radość bycia z innymi.
Prawda jest jak słońce. Możesz ją ukryć na jakiś czas, ale nie zniknie. Zawsze wróci i zaświeci na twoim świecie, nawet gdy będziesz tego najmniej oczekiwać.
