Ale jeśli chcesz, możesz odejść, a ja i tak cię nie zapomnę, pamiętam wszystkich, którzy odeszli.
Nie ma w tej książce nic, czego byś sam nie mógłby zrozumieć. Jeżeli poznasz je wszystkie, będziesz mądrzejszy niż wszyscy ludzie na świecie.
Dzisiejsze wyjątkowe chwile są
tylko jutrzejszymi wspomnieniami.
Na świecie nie ma rzeczy, której by nie można było zrozumieć, wystarczy tylko nie przestawać pytać, choćbyśmy mieli te pytania zadawać całymi latami.
Bo prawdziwa bajka nie uczy i nie moralizuje. To jest magiczne pole, na którym wszystko może się stać. To jest miejsce, w którym koń zaczyna nagle mówić ludzkim głosem, a zające i wilki chodzą w zegarkach i cylindrach.
Dopóki na świecie będzie choć jedno dziecko, które uwierzy w bajki, dopóty bajki będą prawdą.
Każde z nas ma swoje miejsce na świecie, swoje zadanie do wykonania. I co ważne, każdy z nas ma w sobie moc, by to zadanie zrealizować.
Cudów nie ma. Głupi potrzebują nieustannie skrajnych dowodów, że to, co już się zdarzyło, zwyczajnie miało miejsce. Mądrzy próbują zrozumieć, jak to możliwe, że właśnie ten żeglarz przetrwał, pomimo wszystko.
Życie jest krótkie, lecz miednica długa. W każdym z nas śpi bawół albo kluska. Ah, gdyby tak nas wszystkich los przygarbił, byśmy bawołem, a nie kluską, dziś zmarli.
Wszyscy wierzymy w bajkę, w tę małą piękność, która tkwi w każdym z nas. Bajka jest jak ziarnko grochu, które rośnie i przechodzi przez wiele przeciwności, zanim stanie się piękną kwiatem.
