Królewiczu, nie po to dano ci koronę, aby królować. Dano ci ją, aby dla swoich ludzi ciężko pracować. Moc nie jest w koronie, ale w sercu, które bije dla innych.
Prawda jest jak słońce. Możesz ją ukryć na chwilę, ale nie zniknie. Właśnie dlatego królowie lękają się mędrców, a mędrcy królów.
Przeżyjemy, póki w nas żyje dziecię. Gdy dziecię w nas umrze, umrzemy my. A dziecię w nas żyje, póki w nas żyje bajka.
Możemy latać, ale musimy uwierzyć w to na sto procent. Nie wystarczy o tym marzyć.
Czyż nie jest lepiej, żeby dzieciom wyrosły z głowy różne dziwactwa, zanim tu, w prawdziwym życiu, opadną one na ich ramiona ciężarem nie do uniesienia?
I tak z nami było, jak z tym zbożem. To zielone, to takie szczęścia od ziarenka, a to złote... to cicha radość, gdy już dojrzało. Co nas czeka po złotych barwach?
Pamiętaj, nigdy nie staniesz się naprawdę wolny, jeśli będziesz kogoś tak bezgranicznie podziwiał.
Każdy z nas słyszę w swoim sercu głos, który radzi co zrobić. Powinniśmy przestać nasłuchiwać głosów z zewnątrz. Człowieka można oszukać, ale serce nie daje się zwieść.
Gdybym był ptakiem, poleciałbym na koniec świata. Ale jestem baśnią i będę krążyć wiecznie wśród dzieci.
Lato to kiedyś było, pomyślałem, to nic, a teraz zima bez końca. Ale muszę mówić, więc powiem, że przetrwam jak długo trwa zima.
