Czasem widziałam sześć niemożliwych rzeczy na śniadanie, zanim jeszcze zaczęłam jeść tosty!
Bajki nauczyły mnie, że nawet w najciemniejszym mroku zawsze jest iskierka nadziei. Że miłość jest silniejsza od wszelkiego zła i może pokonać każdą przeszkodę. I choć bajka zawsze się kończy, jej przesłanie pozostaje w nas na zawsze.
Jakże by nie był tępy, ale widząc co innego, przecież będzie myśleć co innego. Choćbyś ciągle powtarzała: jesteś szczęśliwy, jeżeli człowiek nieszcześliwy jest, to powie: skądże! Ja jestem nieszczęśliwy.
Zrozumiał, że prawdziwe szczęście nie jest tam, gdzie jest zawsze świeżo malowane, śmieje się słoneczko i czerwienią się jabłka; prawdziwe szczęście jest tam, gdzie ktoś nas kocha.
Najważniejsze rzeczy są niewidoczne dla oczu. Tylko sercem można je dostrzec. To co istotne, jest niewidoczne dla oczu.
Pamiętaj, że prawdziwe piękno wydobywa się z wnętrza. Własne serce, które jest szlachetne i czyste, jest najcenniejszym skarbem, jaki można posiadać. Nieważne, co pokażą ci oczy, prawda zawsze tkwi w sercu.
Pamiętaj, że wszystko co jest dobre, jest możliwe. Jeśli Czarownica potrafiła zamienić jabłko w dynię i myszy w konie, to i ty potrafisz uczynić z marzeń rzeczywistość. Wystarczy w to uwierzyć.
Bajki to więcej niż prawda. Nie dlatego, że mówią nam, że smoki istnieją, ale dlatego, że mówią nam, że smoki można pokonać.
Bajka to droga do krainy, gdzie wszystko jest możliwe. Miejsce, gdzie magia jest tak samoczynna jak oddychanie. Tam żadna rzeczywistość nie jest pewna, a marzenia przyjmują formy rzeczywistości. Każdego z nas bajka czaruje na swój sposób, dodając kolorów naszej szarości dnia codziennego.
Ale jeśli chcesz, możesz odejść, a ja i tak cię nie zapomnę, pamiętam wszystkich, którzy odeszli.
