Nie znam się na uniwersum, ale wiem, że jest w nas uniwersum, które możemy obcować, które możemy uczyć, które możemy kontrolować i kształtować.
Nie jest to najsilniejsza ze specii, która przetrwa, ani najbardziej inteligentna, ale ta, która jest najbardziej odpowiednia do zmiany.
Nie możemy zawsze być szczęśliwi, ale zawsze możemy być miłymi; na to zawsze mamy kontrolę.
Nawet najciemniejsza noc zakończy się, kiedy wschodzi słońce. Nawet najtrudniejsze problemy rozwiążą się, jeżeli naprawdę tego pragniesz.
Szczęście to wewnętrzny ogród. Nie musisz szukać go w zewnątrz, kiedy możesz go uprawiać w sobie.
Nasze najgłębsze obawy, to nie obawy przed niedoskonałością. Naszą najgłębszą obawą jest to, że jesteśmy nieskończenie mocni. Łatwiej nam uwierzyć w swoją małość, niż w swoją wielkość.
Sztuka nigdy nie jest skończona, tylko porzucona.
Nie można po prostu przeskoczyć przez życie. To jest coś, co musisz czerpać z całym sercem. Nie możesz oszukiwać siebie. Musisz zrozumieć swoje pragnienia, pasje, cele, nurtujące myśli, obawy. I najważniejsze, musisz zrozumieć swoje błędy. To jest siła charakteru.
Często zdarza się, że brak nam sił, bo przekierowujemy je w złym kierunku. Musimy nauczyć się skierować siły tam, gdzie jest to potrzebne, a resztę przekazać losowi.
Nie zawsze jest łatwo wyrazić swoje myśli i uczucia słowami, ale sztuka daje możliwość wyrażania siebie w sposób, który jest jednocześnie piękny i prawdziwy. Sztuka to język, którym wszyscy możemy mówić, niezależnie od naszego pochodzenia, naszych doświadczeń czy talentów. Sztuka jest uniwersalna.
