Nie pozwól, aby wczoraj zabrało ci za dużo dzisiaj.

 Czas jest rzeką, która zmywa wszystko, co tworzymy. Czas jest prawdą należącą do wszystkich, ale nie każdego. Czas jest lekiem na rany i balsamem dla serca.

 Twoje czas jest ograniczony, nie marnuj go na bycie kimś, kim nie jesteś. Nie bądź uwięziony dogmatem - którym jest życie prowadzone według myśli innych ludzi. Nie pozwól, że szum cudzych opinii zagłusza twój własny wewnętrzny głos. Najważniejsze: odważ się podążać za swoim sercem i intuicją.

 Czas jest największym nauczycielem, mimo że zabił wszystkich, którzy odbyli u niego naukę.

 Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo płynąca woda, której dotknąłeś, jest już daleko. Ciesz się każdą chwilą życia.

 Gdybyśmy nie umierali, czas byłby tylko wymiarem przestrzeni. W takiej przestrzeni człowiek mógłby być wszędzie naraz. Umieranie uniemożliwia nam bycie wszędzie naraz, narzucając nam bycie zawsze tu i teraz.

 Czas też tak płynie
– z przyzwyczajenia
– coraz bardziej zabrudzony i zużyty.

 Największym błędem człowieka jest przekonanie, że ma jeszcze dużo czasu na naprawdę błędów.

 Czasami trzeba żyć chwilą i nie zastanawiać się co będzie i było.

 Czas jest kosmopolitą; nie zna granic. Czas jest filantropem; nie ma nikogo, do kogo by nie dotarł. Czas jest mordercą; zabija wszystko, co żyje. Czas jest grabarzem; pogrzebuje wszystko, co nie żyje.

 Czas jest jak rzeka, której nie możesz dotknąć dwa razy, bo woda, którą dotknąłeś, zniknęła na zawsze. Nie istnieje już. Kiedy patrzysz na rzekę, przypomina to błyskawiczny przegląd minionego czasu.