Najlepsze co może człowiek ofiarować ...

 Lubię ludzi, ale widzę,
jak często są fałszywi.

 Czas to nie droga szybkiego ruchu pomiędzy kołyską
a grobem; czas – to miejsce na zaparkowanie pod słońcem.

 Talent rośnie w samotności,charakter wśród ludzi.

 Ty myślałaś, że wróci, i że będziesz miała happy end z tym pojebańcem. No cóż.

 Czasami mam wrażenie, że to co mówię do ludzi, jest niczym mówienie do studni...

 Nigdy w dziejach ludzkich konfliktów tak wielu nie zawdzięczało tak wiele tak nielicznym.

 Unus pro multisjeden za wszystkich.

 Teraz potrzebowałabym osoby, która ze mną usiądzie, poda mi kubek gorącej herbaty
i nie pytając o nic pomilczy ze mną.

 Wdzięczność ma krótką pamięć.

 Gdzież można czuć się lepiej jak w kółku swej rodziny?