Liczni ludzie nie dożywają osiemdziesiątki ...

 Zmarłych się nie boję. W odróżnieniu od żywych ludzi, jak wiem z doświadczenia, nie mogą nic człowiekowi zrobić.

 O takiej chwili, ach, dwa serca płaczą,Jeśli coś mają przebaczyć - przebaczą,Jeżeli o czym zapomnieć - zapomną.

 Panować można nad tym, co się myśli, ale nie nad tym, co się czuje.

 Człowiek, który zawsze chce być dowcipny, najczęściej bywa śmieszny.

 Towarzystwo człowieka możnego nie jest godne zaufania.

 Człowiek rozsądny myśli o swoich kłopotach tylko wtedy, gdy myślenie o nich ma jakiś sens; w innych chwilach myśli o czym innym, albo jeśli to jest możliwe nie myśli w ogóle o niczym.

 Ludzie się dziwią, jak im się ofiarowuje jaką rzecz, a nigdy jeśli daruje się czas.

 Każda istota silna i czysta czuje, że jest czymś innym niż tylko człowiekiem i nie chce, boi się, zobaczyć w sobie jeden z nieskończenie licznych egzemplarzy gatunku czy powtarzającego się typu.

 Ludzie, których los zda się szczególnie prześladować, mogą być najlepsi nawet i najporządniejsi, ale są widać krnąbrni i zakamieniali wobec własnej duszy.

 Czasem człowiek ma dzień powszedni od święta.