Człowiek człowiekowi wilkiem.

 Człowiek wierzy, musi wierzyć bez cienia wątpliwości w swe osobiste szczęście, w swój los.

 Ludzie myślą, że wyrażają swoje myśli. Nie wiedzą, jak mało siebie mają w sobie.

 Wszystko należy poświęcić człowiekowi.Tylko nie innych ludzi.

 Ludzie zbyt nisko cenili samych siebie i dlatego pewnego dni,
już przed wiekami zaczęli podawać się za świadectwa
i tytuły, by móc sobie samym spojrzeć w oczy.

 Okazuj dobro wszystkim

ludziom, bo nigdy nie wiesz, jaki krzyż przyszło im dźwigać ani jak bardzo potrzebują twojego wsparcia.

 Tak łatwo zapominamy, że wszystko może się zatrzymać w jednej chwili.

 Najlepiej nie planuj nic. Nie przewiduj tysiąca możliwości. Daruj sobie myślenie, o tym co będzie. Bo wiesz co? Od życia i tak dostaniesz to, czego akurat najmniej się spodziewasz.

 Nie wiem, czy jest gdzieś limit cierpień
przypadający na jednego człowieka.
Podobno dostajemy ich tyle ile
jesteśmy w stanie udźwignąć.

 Mało jest osób, które potrafią ważyć winy bliźnich, nie dokładając na szalę swego palca.

 Przecenianie możliwości danego człowieka może okazać się najdroższym ze wszystkich luksusów.