To się nie zdarza, żeby
cokolwiek było tak, jak już było.

 Lubię to uczucie kiedy wiem, że ktoś kłamie i słucham tych bzdur dla rozrywki.

 Człowiek jest najgłębiej uzależniony od swego odbicia w duszy drugiego człowieka, chociażby ta dusza była kretyniczna.

 Tak łatwo zapominamy, że wszystko może się zatrzymać w jednej chwili.

 Są jednak takie poranki, że budzisz się i przestajesz wierzyć, że gdziekolwiek na świecie jest pięknie. Albo że on w ogóle istnieje, że jest jeszcze coś poza tym jednym pokojem, gdzie trzymasz smutek w sobie.

 Czasami w ułamku sekundy człowiek uświadamia sobie, że całe jego życie zależało od jednej decyzji. Gdyby nie zgubiony list albo rozmowa telefoniczna, do której nie doszło, sprawy potoczyłyby się zupełnie inaczej.

 To grzechy przysłaniają ludziom prawdziwy świat.

 Zaufanie to odwaga, wierność to siła.

 O tym, co jest prawdziwe, a co nie, każdy musi zdecydować we własnym sercu i serce każdemu podpowie.

 Najdalej zajdzie ten człowiek, który nie wie, gdzie idzie.