Gdy wyeliminujesz wszystkie potencjalne wyjaśnienia, pozostaje rozwiązanie niezależnie od tego, jak bardzo może być nieprawdopodobne.

 W umieraniu najstraszniejsze wydaje mi się to, że człowiek jest zdany tylko na siebie.

 Jesteś zupełnie innym człowiekiem dla każdego, kogo spotykasz.

 To, że się nie odzywam nie oznacza, że nie mam ochoty rozmawiać. To oznacza, że nie chcę się narzucać.

 Nie wiedziałem, że człowiekowi może ciążyć własna dusza...

 Ludzie zbyt szybko wymieniają się słowami, imionami, myślami. A potem znikają.

 Człowiek nigdy nie jest aż tak zajęty, by nie móc poplotkować.

 Nie można zmarnować człowieka, który
jest na tyle szalony by mówić prawdę.

 Słuchaj uważnie ludzi, którzy mówią o innych ludziach w twojej obecności. W dokładnie ten sam sposób będą mówić o tobie, podczas twojej nieobecności.

 Ciągle mamy nadzieję – i we wszystkich sprawach lepiej mieć nadzieję niż ją stracić.