Wiem, że zawsze, kiedy czegoś chcę, wystarczy trochę poczekać, żeby ...

 Po co twarz ludziom, którym patrzą tylko na ręce.

 Człowiek ma w sobie zawsze dwa oblicza. Jedno z nich widać bardziej niż drugie, które tylko ostrożnie wygląda z wewnątrz, bojąc się, że zostanie spłoszone. Nie zawsze, to bardziej widoczne, ludzkie oblicze, jest tym obliczem prawdziwym. 

 Dokładnie tego potrzeba mi najbardziej: ludzi, którzy niczego ode mnie nie chcą.

 Człowiek to dziwne stworzenie, zawieszone między zwierzęciem i nadzieją.

 Gdy człowiek krytykuje cudze utwory, czuje się jak generał.

 W każdym z nas siedzi więcej niż jeden człowiek.

 Poezja jest chorobą niektórych ludzi, podobnie jak perła jest cierpieniem ostrygi.

 Każdy człowiek nosi w sobie kontynent nieodkrytych możliwości. Szczęśliwy ten, kto jest Kolumbem własnej duszy.

 Jakże uroczą istotą jest człowiek, jeżeli jest człowiekiem.

 Nie wypieram się swoich błędów, bo dzięki nim jestem tym, kim jestem.