Wszystko idzie, wszystko powraca;wiecznie toczy ...

 Ci, którzy przyznają, że istnienie to cierpienie, ale twierdzą, że mogą go znieść, zwodzą się, a istota ich błędu polega na braku odpowiedniego zrozumienia zjawiska istnienia.

 Życie jest sztuką umierania.

 Sztuka życia polega na tym, aby żyć w zgodzie z naturą, a przede wszystkim z własną naturą. Nie można na siłę przekształcać własnej jaźni, ale można, a nawet trzeba, usprawniać ją, oczyścić, doskonalić. Sztuka życia polega również na umiejętności wyboru celów: żadne bogactwa, honor, władza nie mogą zastąpić wartości, jaką jest rozwinięcie własnych wewnętrznych możliwości.

 Każdy jest kowalem swego szczęścia.

 Człowiek mierzy wszystko tym, co ma w sobie najcenniejszego. Człowiek to istota, która zawsze decyduje sama, jaka chce być. Bóg nic do tego nie ma. Istnieje tylko jedno zło: niewiedza. Istnieje tylko jedno dobro: wiedza.

 Człowiek jest tylko tchnieniem i cieniem.

 Filozofię uprawiać - to tak jakbyś w ciemnym pokoju usiłował złapać czarnego kota, którego w ogóle nie ma. Oddać się teologii - to tak jakbyś w ciemnym pokoju usiłował złapać czarnego kota, którego nie ma i wołał przy tym: "mam go ".

 Cóż to znaczy, że my żyjemy? Co to jest życie? Czy ci, którzy myślą, że żyją, na pewno żyją? Czy nie jest tak, że ci, którzy myślą, że żyją, tylko myślą, że żyją? A co to jest myśleć? Myśleć, to żyć, czy żyć, to myśleć?

 Ludzie mają niewielkę możliwość wyboru: mogą tylko powtarzać to, co już zostało powiedziane. Ale to jest nasza natura, i nie możemy się od niej uwolnić.

 Rzeczywistość nie zależy od naszego zdania o niej. Jak jest, tak jest, czy nam się to podoba, czy nie. My, ludzie, nie możemy jej zmienić, możemy jedynie jej zdania zmienić, ale to nic nie zmienia w rzeczywistości.