Życie jest sztuką umierania.

 Aforyzm jest ostatnim ogniwem długiego łańcucha myśli.

 Myśleć to, co prawdziwe, czuć to, co piękne,
i kochać, co dobre – w tym cel rozumnego życia.

 Podobno Bóg stworzył człowieka na swój obraz i podobieństwo. Dlatego tak trudno nam pojąć człowieka. On jest tajemnicą, której nie jesteśmy w stanie zrozumieć, bo nie jesteśmy w stanie zrozumieć Boga.

 Cnotę widać wyraźniej w czynach niż w ich braku.

 Bo strach to nic innego jak zdradziecka odmowa pomocy ze strony rozumowania.

 Nie można dwa razy wstąpić do tej samej rzeki, bo to już nie ta sama rzeka, a sam jesteś już inny.

 Także złe książki są książkami i dlatego są święte.

 Język jest ojcem, a nie dzieckiem myśli.

 Niegodziwość pije większą część swojej własnej trucizny.

 Nikt nie rodzi się niewolnikiem, niewolnictwo to efekt naszych decyzji i wyborów. Każdy ma prawo i możliwość do życia w wolności, ale to wymaga od nas akceptacji odpowiedzialności i konsekwencji naszych działań.