Czas, pożerca rzeczy.

 Rezygnacja jest wyjątkowym szczęściem, jeżeli staje się twoim wyborem, ewoluującym z zrozumienia, a nie przypisywanym ci jako twoje jedynie przeznaczenie.

 (...) Wszyscy dorośli byli kiedyś dziećmi (tylko niewielu o tym pamięta)

 Istnieje tylko jeden rzeczywisty heroizm: zobaczyć świat takim, jakim jest i go kochać. Świat talentów, cierpień i szans.

 "Miłość jest gorsza od nienawiści. Nienawiść jest taka prosta. Tak samo jak na ringu. Bijesz, a kiedy przeciwnik już nie oddaje ciosów - przestajesz. Kochać nie przestajesz nigdy".

 Czyżby wprost zrozumiałość była tym, co najbardziej nas przerasta, to, co sprawia, że właśnie to, co najbardziej oczywiste, jest tożsame z tym, co najtrudniejsze?

 Kiedy zastanawiamy się nad swoim życiem, to właściwie sam fakt, że żyjemy, powinien nas najbardziej zadziwić.

 Rzeczywistość nie jest tym, co jest obiektywne, niezmienne. Jest to to, co przez nasze zmysły postrzegamy jako prawdziwe. To, jak interpretujemy otaczający nas świat, to, jak go doświadczamy. To jest nasza rzeczywistość.

 "Mam ochotę się wtulić, tak z całej siły, w kogoś, komu mogę zaufać (…) Chciałabym pozostać w tej pozycji wiele, wiele godzin, aż spłynie ze mnie cały gniew, bunt, cały ten cholerny, wielotonowy smutek".

 Człowiek jest marzycielem rzeczywistości, ale jest też dzieckiem tej rzeczywistości, które nie może z niej uciec. Marzenia są jak drzwi, które wydają się zapraszać do innego świata, świata, który jednak nie istnieje, ponieważ jest jedynie odzwierciedleniem naszych lęków, nadziei i pragnień.

 Bywa słowo pierwej celem niźli środkiem.