Ludzka głupota nie zna granic.
Ludzka głupota nie zna granic.
Wszystko idzie, wszystko powraca;wiecznie toczy się koło bytu.
Gorycz zawsze krzyczy głośniej niż satysfakcja z nagrody.
Partyzantki w powietrzu prowadzić nie można.
"Mam ochotę się wtulić, tak z całej siły, w kogoś, komu mogę zaufać (…) Chciałabym pozostać w tej pozycji wiele, wiele godzin, aż spłynie ze mnie cały gniew, bunt, cały ten cholerny, wielotonowy smutek".
Najbogatszy jest ten, co na najmniejszym poprzestaje.
"Miłość jest gorsza od nienawiści. Nienawiść jest taka prosta. Tak samo jak na ringu. Bijesz, a kiedy przeciwnik już nie oddaje ciosów - przestajesz. Kochać nie przestajesz nigdy".
Nie ma słów, które mogłyby odpowiednio opisać istnienie. Głęboko w teorii przelotnie widzimy naturę rzeczywistości, ale przychodzi moment, gdy musimy zostawić teorię w tyle i tchnąć życie w nasze zrozumienie poprzez bezpośrednie doświadczenie.
Czy jest możliwe,
aby żyło moja ciało,
a dusza nie?
Pełną korzyść wyciągnął ten, kto połączył przyjemne z pożytecznym.
Nawet ludzie pospolici i mierni osiągają sukcesy; lecz tylko wielki człowiek zdolny jest odnieść triumf nad grozą i nieszczęściami, jakie spadają na śmiertelników. Być zawsze szczęśliwym i przejść przez życie bez zgryzoty serca - to nie znać drugiej strony porządku świata.