Człowiek jest istotą, która nieustannie przekracza siebie sama, tworząc historię, z której zrozumienie pochodzi wolność, a poprzez wolność jednostki, rośnie uczucie soli-darności. Do ludzi niewykształconych mówimy: uczyńcie się, gdyż ludzie wykształ-ceni umierają. Zobaczcie, pióra w ich rękach są oglądane przez śmierć.
Człowiek jest tylko krukadłem, na którym czas uderza swoim młotem, kształtując go według swojego widzimisię. To nie my kształtujemy czas, ale czas kształtuje nas, ukierunkowuje nasze losy i wypełnia naszą egzystencję swoim nieodwracalnym biegiem.
Słodko i zaszczytnie jest umrzeć za ojczyznę.
Filozofowie rozmaicie interpretowali świat. Idzie jednak o to, aby go nie zmieniać.
Najpiękniejsze i najgłębsze uczucie, które można doznać, to uczucie tajemniczości. To jest czysta religia. Ten, kto nie znał tego uczucia i nie potrafi się dziwić, niezdolny jest do poznania prawdy.
Nie trzeba biegać przez życie po to, by zobaczyć więcej krajobrazów, jakby były tylko obrazami. Wytrzymaj jedno miejsce jak drzewo, rosnące tam, gdzie ziarno lądowało, nie tam gdzie chciało być.
Gdy mi smutno gdy mi żle Ubieram okulary chowam się może nikt się nie domyśl
może nikt nie zapyta.
-Ej co jest?......
Obraz świata to całkowita skończona suma faktów, nie rzeczy. Swiat rozbija się na fakty. Każdemu z nich odpowiada twierdzenie, mogące być prawdziwe lub fałszywe, a sumując wszystkie fakty, otrzymuję obraz świata.
Oto paradoks: poznanie siebie to konieczność człowieka, ale poznanie samego siebie jest niemożliwe. Nie dlatego, że jesteśmy zbyt skomplikowani, ale dlatego, że jesteśmy zbyt prostymi istotami.
Gdybyśmy mieli jasne i zdrowe pojęcie o rzeczywistości naszego istnienia i postaci świata, tożsamość tej postaci ze stanem snu wydawałaby nam się zupełnie niewątpliwa.
