Filozofowie rozmaicie interpretowali świat. Idzie ...

 Niektórzy są ludźmi nie z istoty, lecz z imienia.

 "Żaden człowiek nie wybiera zła dlatego, że sam jest zły: myli mu się ono ze szczęściem i dobrocią, których pożąda"

 Cierpienie, choć jest objawem niewydolności i porażki życia, jest jednocześnie warunkiem jego najwyższego rozwoju. Dopiero ono uwalnia całą głębokość i siłę duszy. Dlatego życie bez cierpienia jest tylko powierzchowne, płaskie, niewyraźne.

 Każdy człowiek powinien być dawcą i odbiorcą.
Kto nie pełni tej podwójnej roli, jest jałowym drzewem.

 Człowiek jest tym, co powinien być, czyli nie tyle istotą ludzką z daną naturą, co twórcą samego siebie, istotą zobowiązaną do doskonalenia siebie przez ponoszenie odpowiedzialności za swoje czyny.

 Dusze nie można zrozumieć bez zrozumienia świata, a świata nie można zrozumieć bez zrozumienia duszy.

 "Czasem myślę, że chciałbym mieć poważny wypadek.. Wtedy zobaczyłbym komu naprawdę na mnie zależy."

 Nadzieja świata leży w dialogu i w przestrzeganiu praw dekalogu.

 Chciałem zmienić świat. Doszedłem jednak do wniosku, że mogę jedynie zmieniać samego siebie.

 Błądzenie jest rzeczą ludzką, ale dobrowolne trwanie w błędzie jest rzeczą diabelską.