Nie pytaj, co pragnie twoja dusza – pytaj, co twoja dusza czyni. Co pragnie twoja dusza, to ja wiem... Lecz co ona czyni, to ty jeszcze nie wiesz.
Filozoficzna refleksja na temat pragnień i działań duszy, autorstwa Friedricha Nietzschego.
Piękne jest to, co podoba się całkiem bezinteresownie.
Nie można całkowicie zrozumieć świata nie znając filozofii. Filozofia jest bowiem jak szkło powiększające, które ujawnia nam ukryte szczegóły rzeczywistości, które bez niej mogą umknąć naszej uwadze.
Lepiej jest być kanciastym Czymś niż okrągłym Niczym.
Ludzie są jak rzeki - woda obecnego człowieka płynie stałe, ale nie jest to już ta sama woda. Tak samo człowiek opiera się zawsze na sobie, a jednak jest ciągle innym.
Żyj niezauważony!
Nieważne, jak długo będziesz tłuc głową w mur, ważne, że w pewnym momencie bez ściany się nie obejdzie, bo to one tworzą przestrzeń naszego życia. Zrozum to, a ściany przestaną być przeszkodą
Komu za bardzo zależy na rozumieniu tego, co inni o nim mówią, ten jest zawsze niepewny swoistego sposobu bycia, staje się jak przekupny aktor, który wszędzie nosi maskę i ukrywa swoje prawdziwe oblicze. On sam nie wie, czym jest, a zna siebie jedynie z lakonicznych ocen innych.
Pamiętaj, aby wspinając się w górę, kłaniać się każdemu kogo spotkasz na swojej drodze.
Prawdopodobnie spotkasz tych samych ludzi, pędząc ze szczytu w dół. Możesz wtedy potrzebować ich pomocy...
Nie ma człowieka, który by mógł powiedzieć swojemu bliźniemu: Jestem ważniejszy od ciebie, jestem górą, ty jesteś dołem, bo człowiek zawsze ma obowiązki wobec innych, jest zawsze sługą, nawet kiedy jest panem.
Ze wszystkich uczuć, które są w stanie poruszyć rozumnego osobnika, jest część i hańba. Jeśli więc potrafimy wpoić w młodzież miłość dobrej sławy i dać jej pojęcie wstydu i hańby, to zaszczepimy w niej potężne uczucie, które ją bezustannie prowadzić będzie.
