Człowiek nie jest istotą, którą ...
Człowiek nie jest istotą, którą tworzy potrzeba, lecz istotą,którą tworzy pragnienie.
Filozofowie ustanawiają wymyślone prawa i normy dla utopijnych społeczności. Ich myślenie podobne jest do gwiazd, które dają mało światła, ponieważ są zbyt oddalone od nas.
Kto miłości nie zna, ten żyje szczęśliwy, i noc ma spokojną, i dzień nietęskliwy.
Mała rzecz staje się gorszą, jeśli ją zdefiniować.
Wszystko się zmienia, z wyjątkiem samego prawa zmiany.
Życie to sztuka rysowania bez gumki do ścierania. Musisz podjąć decyzję, jaką linię narysujesz na czystym arkuszu papieru, zanim zaczniesz rysować. Kiedy już narysujesz linię, nie możesz jej skasować.
Człowiek jest cierpieniem uwięzionym w czasie. Cierpieniem jest pragnienie, pragnienie jest niezdolnością do bycia teraz. I niezdolność do bycia teraz prowadzi do nieszczęścia.
Miłość jest złudzeniem. Dlatego właśnie osoba zakochana
woli pory i miejsca sprzyjające iluzji, dogodne złudzeniom jak zmierzchy zacierające kontury przedmiotów, spotkania przy zamglonym księżycu i świetlisto – mroczne leśne ścieżki.
Nasz niemal natychmiastowy zapomnienie o teraźniejszości żyje w każdym niewidzialnym punkcie czasu, którego jesteśmy świadomi, długość 'punktu' jest taką, jaką ją sami definiujemy.
Życie to seria naturalnych i spontanicznych zmian. Nie opieraj się im - to tylko stwarza cierpienie. Pozwól rzeczywistości być rzeczywistością. Rzeczy po prostu są. Spontaniczność jest metodą naturalnej zmiany i jest to jedyna rzecz, której nie można zamienić niczym innym.
Czyste sumienie jest najlepszą poduszką do spania.