Każdy z nas nosi w ...
Każdy z nas nosi w sobie jakieś okaleczenie i jakąś ranę. Jest to rana naszej własnej samotności, od której usiłujemy uciec za pomocą wzmożonej działalności, telewizji i tysiąca innych rzeczy.
Kiedy zastanawiamy się nad swoim życiem, to właściwie sam fakt, że żyjemy, powinien nas najbardziej zadziwić.
Na tym świecie istnieje dobro i zło. Jedno karmi drugie i vice versa. Ktoś kto żyje pomiędzy, tak naprawdę jest tylko pokarmem obu stron.
Człowieka nie można do końca zrozumieć bez Chrystusa. A raczej: człowiek nie może siebie sam do końca zrozumieć bez Chrystusa. Nie może zrozumieć, ani kim jest, ani jaka jest jego właściwa godność, ani jakie jest jego powołanie i ostateczne przeznaczenie. I dlatego Chrystusa nie można wyłączać z dziejów człowieka w jakimkolwiek miejscu na ziemi.
Ile mądrości jest we wszystkim, co dzieje się pod niebem!
Czystość i prostota to dwa skrzydła, które uwalniają duszę od ciążących ją układów i pozwala jej wzlecieć do królestwa nieskończoności. Jakżeż wielki jest ten, kto poznał swoją niewielkość!
Mężczyzna nie jest od łechtania kobiecego ego by czuła się spełniona. Jak kobieta jest niedowartościowana to najlepiej trzymać się od takiej z daleka, bo będzie chciała aby cały czas facet zapewniał ją o tym jaka to jest nieskazitelna i wspaniała. Ludzie są tylko ludźmi i nikt nie jest idealny.
Świadomość jest najstraszniejszą rzeczą, jaką przyroda zwierzętom podarowała. A strach przed świadomością jest największym strachem, jaki znamy. To genialne kreacje naszej świadomości pozwalają nam przetrwać w świecie, który sami tworzymy.
Duch porusza materię.
Śmierć sama w sobie nie jest straszna, lecz tylko mniemanie, że jest straszna jest straszne
"Oj Istoto, zbłądziłaś.
Jak się dostałaś tu, do tego zamku?
Czy jeden z Moich Białych Kruków Cię tu przyprowadził?
A może...
Sprowadza Cię tu do Doktorka, jakaś sprawa?"