Każdy z nas nosi w ...
Każdy z nas nosi w sobie jakieś okaleczenie i jakąś ranę. Jest to rana naszej własnej samotności, od której usiłujemy uciec za pomocą wzmożonej działalności, telewizji i tysiąca innych rzeczy.
Jeżeli nawet życie ludzkie jest bezcenne, postępujemy zawsze tak, jakby istniało coś, co jest więcej warte niż życie ludzkie... Ale co?
Życie jest tragedią dla tych, którzy czują, a komedią dla tych, którzy myślą. Jest to walka między tym, co czujemy, a tym, co wiemy. Człowiek nie jest stworzony do rozumienia życia, ale do życia.
"Przeszłość istnieje tylko w pamięci, w umyśle. I nie jest częścią czasu - jest częścią umysłu. Przyszłość jest także częścią umysłu - jest pragnieniem. Przeszłość: pamięć, przyszłość: pragnienie. I pomiędzy tymi dwoma częściami umysłu, istnieje bardzo krótka chwila, drobny moment, który jest teraźniejszością. Czas jest zawsze TERAZ. Jeśli nie dostrzegasz TERAZ, wtedy popełniasz samobójstwo."
Aby być wielkim, trzeba być kiedyś małym.
Wszyscy zmierzamy do tego samego kresu.
Jestem, ponieważ myślę. Myślę, więc jestem istotą. To jestem ja, co myśli i pragnie, jestem ja, co bytuje. Myśl jest zaczątkiem mych snów, jest początkiem mojego bytu.
My i nasze czyny jesteśmy dłużnikami śmierci.
Człowiek może robić co chce, ale nie może chcieć tego, czego chce. Swoboda woli jest jedynym jej szlachetnym przeznaczeniem.
Oto przysłowie filozoficzne „niech niczego nie będzie zbyt wiele” winniśmy stosować nie tylko do obyczajów, ale i do słów; cokolwiek bowiem przekracza miarę, jest skażone.
Człowiek jest jedyną istotą, której natura nie jest daną, lecz stanowi zadanie. Człowiek jest jedynym stworzeniem, które nie jest tym, czym jest, zaraz po narodzinach. Człowiek jest jedyną istotą, która musi stawać się tym, czym jest.