Weź tyle, ile potrzebujesz, daj tyle, ile możesz.

 Rzeczą ważną w dobroci jest chcieć stać się dobrym.

 Życie jest tragedią dla tych, którzy czują, a komedią dla tych, którzy myślą. Zawsze będę to powtarzał, życie jest zbyt krótkie, aby je trwonić na rozważanie swojego istnienia.

 Nie próbuj zrozumieć nie zrozumianego.

 Nikt nie jest mną. Jest to mój największy dar i moje najcięższe obciążenie. Każda decyzja, którą podejmuję, każda myśl, którą posiadam, jest w jakiś sposób wynikiem być mną. Jednocześnie jestem ograniczony przez własne istnienie.

 Cóż to znaczy, że my żyjemy? Co to jest życie? Czy ci, którzy myślą, że żyją, na pewno żyją? Czy nie jest tak, że ci, którzy myślą, że żyją, tylko myślą, że żyją? A co to jest myśleć? Myśleć, to żyć, czy żyć, to myśleć?

 We wszystkich rzeczach zachowaj wolność ducha i patrz, dokąd cię on prowadzi.

 Dużo to nie znaczy dobrze, ale dobrze znaczy dużo.

 Za dużo przeszedłem do tej pory, aby się cofać

 Rozważ, jak trudno jest zmienić siebie, a zrozumiesz, jak znikome masz szanse zmienić innych.

 „Bliscy i oddaleni”
Bo widzisz tu są tacy którzy się kochają
i muszą się spotykać aby się ominąć
bliscy i oddaleni jakby stali w lustrze
piszą do siebie listy gorące i zimne rozchodzą się jak w śmiechu porzucone kwiaty
by nie wiedzieć do końca czemu tak się stało
są inni co się nawet po ciemku odnajdą
lecz przejdą obok siebie bo nie śmią się spotkać
tak czyści i spokojni jakby śnieg się zaczął
byliby doskonali lecz wad im zabrakło
bliscy boją się być blisko żeby nie być dalej
niektórzy umierają – to znaczy już wiedzą
miłości się nie szuka jest albo jej nie ma
nikt z nas nie jest samotny tylko przez przypadek
są i tacy co się na zawsze kochają
i dopiero dlatego nie mogą być razem
jak bażanty co nigdy nie chodzą parami
można nawet zabłądzić lecz po drugiej stronie
nasze drogi pocięte schodzą się z powrotem