W srebrzyste pola chciałbym z Tobą iść I marzyć cicho ...

 Człowiek ma nie tylko wiele pytań - on sam jest także pytaniem.

 Co pomogą szybkie auta tym, którzy nie mają kierunku?Co pomogą czubate talerze tym, którzy są głodni miłości?Na co się zda wszelka wiedza, skoro nikogo nie chcemy nawrócić?Po co czcić świętych, skoro nikt nie chce żyć tak jak oni?

 Życie jest tragedią dla tych, którzy czują, i komedią dla tych, którzy myślą. Trzeba kierować się zdecydowanie jednym z tych punktów widzenia, ponieważ jedno wyklucza drugie.

 Percepcja jest wszystkim. To, na co zwracamy uwagę, staje się naszą rzeczywistością. To, czego nie dostrzegamy, pozostaje nieznane, choćby było tuż obok nas.

 Kto nie chce myśleć, choć wiem, że jest to najtrudniejsza rzecz na świecie, znajdzie mnóstwo powodów, by uważać, że myślenie nie jest konieczne.

 Człowiek jest miotany przez los, ale nie żyje bez celu. Zawsze ma coś do zrobienia, ma jakiś cel, jakiś problem do rozwiązania.

 -A jeśli nie jest się pewnym, czy jest do czego wracać?
-Jeśli to była tylko zwykła klasowa przyjaźń,
ale zanim to zrozumieliśmy, już byliśmy małżeństwem z dziećmi?
-Jeśli nigdy nie kochało się tej drugiej osoby bardziej niż własne dzieci?

-Jeśli nie wiecie, jak do siebie powrócić, należy zacząć wszystko od początku.

 Nie mamy dość wolności, by pójść za naszą wolą; nie mamy dość prawa, by pójść za naszym rozumem: idziemy więc za naszymi namiętnościami.

 Człowiek, spostrzegając coś oczami, dowiaduje się tylko o tym, co jest daleko od siebie. Nie widzi siebie samego. Człowiek jest dla samego siebie najtrudniejszym do poznania obiektem.

 Przyjemność jest początkiem i celem życia szczęśliwego.