"Oj Istoto, zbłądziłaś. Jak się dostałaś tu, do tego zamku? ...

 Więcej jest rzeczy na ziemi i niebie,niż się śniło waszym filozofom.

 Człowiek jest jedynym stworzeniem, które odmawia bycia tym, czym jest. Inne stworzenia są tym, czym są; tygrys nie narzeka na swą tygrysość. Lecz człowiek jest nieszczęśliwy, że jest człowiekiem. Nie zadowalają go granice ludzkości. Jest jedynym stworzeniem, które w sposób uparte i ciągłe chce przekroczyć granice swojego stworzenia.

 Rzecz piękna jest radością wieczną.

 Żyjemy tylko po to, aby odkrywać piękno. Reszta to albo tajemnica, albo frustracja, albo wyniszczenie w poszukiwaniu prawdy. Moja cała rola - moja misja - to przeniesienie harmonii, której Boże tajemnice są pełne.

 To, co nosisz na sobie i jak wyglądasz nie świadczy o tym, że jesteś "prawdziwym mężczyzną", ale to - jak traktujesz swoją kobietę...

 Istnienie człowieka jest niewytłumaczalne,
jest twórczym dziełem jego własnej twórczości.

 Życie jest tylko krótkim przestoju między dwoma nicościami, jak błyskawica w wiecznej ciemności; trzeba przeżyć je jak najlepiej - jakie by nie było.

 Człowiek rodzi się wolny, a wszędzie jest w okowach. Kto myśli, że jest panem zwierząt, bardzo się myli, jest tylko ich stróżem. A jego obowiązkiem jest służyć im do póki żyje. Jeżeli nie służy, jest gorszy od zwierząt.

 Kiedyś ktoś mnie zapytał: Co dla Ciebie w życiu jest najtrudniejsze? Odpowiedziałam, nie wiem.
Że chyba nie ma takiej rzeczy. Teraz już umiem odpowiedzieć na to pytanie. Gdy dziś mnie zapytacie co jest dla mnie najtrudniejsze, odpowiem:
Najtrudniej w życiu patrzeć jest w oczy ukochanej osoby i widzieć pustkę. Zupełnie nic. Obojętność, zero tęsknoty. Najtrudniej czuć że się ją kocha całą sobą i wiedzieć że bez niej nie można żyć ale ona bez Ciebie jest szczęśliwa. Najtrudniej kochać bez wzajemności. Tak. Tak bym odpowiedziała.

 Człowiek rodzi się jako nic, staje się czymś i umiera znowu jako nic. Co ma zatem sens walcząc przez całe życie, by osiągnąć fałszywe znaczenia?