"Oj Istoto, zbłądziłaś. Jak się dostałaś tu, do tego zamku? ...

 Niezależnie od kwestii godności własnej diabeł się cieszy, jak się człowiek spieszy.

 Żaden człowiek nie jest wystarczająco mądry sam z siebie, tak jak nikt nie jest wystarczająco niewiniątkiem aby zrozumieć istotę bytu, zagadkę iskry boskiej obecnej w nas.

 Każdy jest kowalem własnego losu.

 Kto leczy, ma rację.

 Oto paradoks: poznanie siebie to konieczność człowieka, ale poznanie samego siebie jest niemożliwe. Nie dlatego, że jesteśmy zbyt skomplikowani, ale dlatego, że jesteśmy zbyt prostymi istotami.

 Człowiek jest tylko małym cieniem snu; lecz kiedy dociera do światła dnia, to staje się czymś trwałym.

 Więcej much złapie się na miód niż na ocet.

 Odważność, którą przejawiamy w aspekcie moralności, jest często wynikiem braku wyobraźni, a cnota jest powiązana z monotonnością, co wiąże się z ograniczeniem zasobów twórczych umysłu.

 Miłość, która polega na tym, że dwie samotności chronią siebie nawzajem, doceniają i dotykają. Wszystko ufają sobie wzajemnie,

 Kiedy umiera twój przyjaciel, niech twoje oczy nie będą suche, ale niech także nie stają się morzem. Łzy tak, ale płacz nie.