Życie to dla nas wieczne wczoraj.

 Wspomnienia trwają przez całe życie.

 Wiem, wiem, to trudne, jednako trzeba wziąć się w garść, żeby żyć, choć nie ma po co.

 Nawet najtwardsze słowa nie łamią kości.

 Widocznie dodatkowa dawka humoru
to far, który dostaje się od Boga razem z kalectwem, chorobą, albo inną ułomnością, dar, który pomaga nieść ten ciężar.

 Stałam się trucizną. Wypij mnie i giń.

 Jeśli ma się przyjaciół, a mimo to wszystko się traci, jest oczywiste, że przyjaciele ponoszą winę. Za to, co uczynili, względnie za to,
czego nie uczynili. Za to, że nie wiedzieli, co należy uczynić.

 Kochanie się z odpowiednim człowiekiem może osłodzić świadomość wszystkich omyłek.

 W tej sytuacji prywatność to luksus, na który żadne z nas nie może sobie pozwolić.

 Tylko w świecie wolności, sprawiedliwości i prawdy warto żyć.

 Trudne sprawy stają się tylko trudniejsze, kiedy się je odkłada.