Bo tak naprawdę wszystko, co można zrobić, to kochać drugiego ...

 Zobaczyć osobę, którą się kocha,
choćby na krótko, jest już szczęściem.

 Cały świat jest sceną, a my tylko aktorami. Każdy występuje na scenerii, gdzie stacja zycia determinuje jaki kostium założymy. Właściwie to niema różnicy, czy jest się królem, czy żebrakiem. Ostateczny efekt to zasługa tylko i wyłącznie jednego aktora.

 Czas jest jak rzeka, która zmywa to, co powierzchowne, lekkie, płytkie; pozostawia tylko to, co prawdziwe, co głębokie, co cenne.

 Koniec końców od miłości do nienawiści jest tylko jeden krok.

 Z czasem samotność głęboko wnika w ciebie i już nie chce stamtąd wyjść.

 Zanim ruszysz naprzód, musisz spojrzeć wstecz.

 Cóż to za dziwne uczucie, gdy się przestaje kochać! To jest jakby koniec świata. To prawda, że za oknem jest dzień, ale co z tego skoro jesteś ślepy.

 Czyjeś uczucie, ofiarowane tak po prostu, zawsze jest trudne do zrozumienia.

 Tu, teraz, zanim cokolwiek inne, przed jutrem, zanim umrzemy

 Kiedyś powiedziała: ,,Zdjęcie to sekret w sekrecie. Im więcej opowiada, tym mniej się wie".