Samobójstwo to grzech śmiertelny.

 Szczęście jest jak ocean: przypływy i odpływy, wieczna zmienność losu.

 Ku czemu idziemy? A mnie się zdaje, że do niczego nie idziemy. Zawsze tylko jesteśmy w drodze.

 Miłość jest jak umieranie.

 Teraz uważam, że tylko dzieci potrafią się prawdziwie cieszyć.

 On długo patrzył jej w oczy, a potem przyciągnął czule do siebie i pocałował. Długi, namiętny pocałunek powiedział więcej niż wszelkie wyjaśnienia.

 Wszak istnieje coś takiego jak zarażenie podróżą i jest to rodzaj choroby w gruncie rzeczy nieuleczalnej.

 Ludzie z miłości potrafią zrobić dziwne rzeczy... Ale chyba jeszcze dziwniejsze z jej braku.

 Pokój bez książek to jak ciało bez duszy.

 Ludzie lubią komplikować sobie życie, jakby już samo w sobie nie było wystarczająco skomplikowane.

 Dzieci to też ludzie i kiedy są starsze, zaczynają podejmować własne decyzje...