Jeśli nie wiesz czego chcesz, to masz to czego nie ...

 Anastasio, ja się nie bawię w serduszka i kwiatki. Nie bawię się w ten cały romantyzm...

 Ale ze mną męczyli się wszyscy inni ludzie, z wyjątkiem tych, co się nie męczyli.

 Świat zewnętrzny to skorupa człowieka – ja jestem swoim niebem i swoim piekłem.

 To ludzie ludziom zgotowali ten los.

 Świat dzieli się na dwie połowy, w jednej z nich jest nie do życia, w drugiej nie do wytrzymania.

 Gdy ograbiony nie wie o swej stracie,
Nie mów mu o niej, a nie zubożeje.

 Hałas to życie.
Cisza to śmierć.

 Czas to grząskie błocko.
Przecieka przez palce.
I wsysa jak bagno.

 Kobieta musi mieć w sobie to coś, mówił, swoją tajemnicę, wtedy dopiero jest warta zachodu.

 Człowiek powinien podążać swoją ścieżką.