
Pocałunek to podpis mężczyzny
Pocałunek to podpis mężczyzny
Nie mogłam uwierzyć, że kiedyś mogłam bez niego żyć.
Chciałem się o czymś przekonać, pchała mnie chęć dowiedzenia się, przekonania się natychmiast, czy jestem jak inni wszą, czy też człowiekiem? Czy potrafię przekroczyć ów próg, czy nie? Czy jestem drżącym, nędznym stworem, czy też mam prawo...?
Daj Boże, żeby wszystko bolało tylko tak, jak uderzenie w twarz.
Bo ja, będąc dzieckiem z uśpioną mową duszy, teraz usłyszałem cię.
Od wódki rozum krótki, ale pomysły przednie.
Był to lęk nieistnienia, strach niebytu, niepokój nieżycia, obawa nierzeczywistości.
Niebo jest nie dla nas. Nie potrafimy latać. Jedyne, co możemy zrobić, to postarać się nie spaść
Zaprzeczanie jest jak Wersal – wyjątkowo trudne w utrzymaniu.
Miłość kpi sobie z rozsądku. I w tym jej urok i piękno.
Nie sądzisz, że gdyby Bóg ci przebaczył, byłbyś egoistą, nie wybaczając sam sobie?