Nikt na świecie nie jest zupełnie sam. Wszyscy są jakoś ...

 Na początku każdej wyprawy jest marzenie. Czasem wystarczy zdjęcie, zasłyszana historia i już wiemy, że właśnie to miejsce nas przyzywa. To właśnie tam chcemy być, pod tym, a nie innym niebem zasypiać, tych a nie innych ludzi spotykać. W sercu pojawia się tęsknota, którą uleczyć może tylko wyruszenie w drogę.

 Nic nie przyprawia o poczucie takiej bezradności, jak rozpacz drugiej osoby.

 Kiedy nie masz dość siły, by wymusić posłuszeństwo, to z definicji jest prośba.

 Uśmiech Drake'a kojarzył się z rekinem: zbyt wiele zębów, zbyt mało humoru.

 Więc ta rozpacz, ten ból pełen tęsknoty - to była miłość.

 Chciałabym poznawać każdą porę roku w jego ramionach.

 Szczyt. Czy to w ogóle mnie dotyczy? Kiedy cofałem się myślami w przeszłość, wydawało mi się, że to co przeżyłem, nie było nawet życiem. Miałem trochę wzlotów i upadków, trochę się wspinałem i schodziłem. Ale na tym koniec. Prawie niczego nie dokonałem. Niczego nie stworzyłem. Kochałem kogoś i ktoś mnie kochał, lecz nic tego nie zostało. Moje życie to dziwny plaski monotonny krajobraz.

 Wieczność to bardzo długo. Więc jeśli już trzeba ją z kimś spędzić, to ja chyba wolałbym z kimś niemożliwym... ale interesującym.

 Słabszym ludziom nie można pomóc, gdy samemu jest się słabym.

 Kochać to niszczyć i że być kochanym to znaczy zostać zniszczonym.