
Oswoić znaczy stworzyć więzy. Stajesz się odpowiedzialny na zawsze za ...
Oswoić znaczy stworzyć więzy. Stajesz się odpowiedzialny na zawsze za to, co oswoiłeś.
Nie ma martwych języków, są tylko uśpione umysły.
Każda zakończona historia to jednocześnie początek czegoś nowego, bo każdy koniec jest przecież początkiem.
Zdecydował się na życie z czystej przekory i z czystej złośliwości.
Może człowiek, jak skóra na dłoniach, robi się twardszy pod wpływem stale zadawanego bólu.
Lecz choć cały świat zwiedziłeś, zjeździłeś wzdłuż i wszerz. I mądry jesteś tak, że aż słów podziwu brak. Dlaczego powiedz mi tak mało wiesz? Mało wiesz...
Gdybym miał ochotę na intelektualne gierki, kupiłbym sobie kostkę Rubika.
I w cichej przystani jakiej są dla niej jego ramiona odpływa w spokojny sen...
Prawdy się nie szuka, synu. To ona znajduje nas.
Nie czuj przykrości z powodu kogoś, kto dał sobie z Tobą spokój. To jemu powinno być przykro, bo olał kogoś na kogo mógł liczyć w każdej sytuacji.
Często najbardziej kochamy tych ludzi, te sprawy i te rzeczy, od których bieg życia każe nam odchodzić – nieraz na zawsze.