Czy sądzisz, że swoje oczy trzymam w odbycie?

 Żyjemy przecież tak cicho, a nasze największe katastrofy wydarzają się tak głęboko w nas, że na naszej powierzchni pojawiają się tylko odległe fale.

 Ludzie mieli oczy otwarte, owszem, ale patrzyli, nic nie widząc...

 Kiedy tragedia jest już niemożliwa, a farsa nudzi, pozostaje tylko eksperyment.

 Gdy cię mają wieszać, poproś o szklankę wody. Nigdy nie wiadomo, co się wydarzy, zanim przyniosą.

 W moim życiu nic nigdy nie zblakło z czasem i nie zajęło pośledniego miejsca w katalogu osiemnastoletnich doświadczeń. Wspomnienia trwały przy mnie, mój mózg zawalały żywe obrazy, posegregowane jak fotografie i stare suknie w komodzie babci. Nie byłam jedynie szaloną kobietą na strychu - byłam również tym strychem. Przeszłość otaczała mnie
ze wszystkich stron.

 Ziemia jest piekłem innej planety.

 Nowe nie może uchodzić za stare, a coś, co zostało zniszczone, nie będzie już całe.

 Szkoda, że roztaczanie magii przeważnie udaje nam się opanować jedynie w sferze rozczarowań.

 Ja jednak lękam się siebie i lękam się także o Ciebie. Długo przedtem lękałam się Ciebie lękając si ę przy tym o siebie...

 Nikt nie zasługuje na drugą szansę.