Życie nie oferuje wyjaśnień czy przeprosin. To my je wymyślamy.

 Igra z ogniem, a jak ktoś igra z ogniem, nie powinien płakać, kiedy się poparzy.

 Najmroczniejsze czeluście piekieł zarezerwowane są dla tych, którzy zdecydowali się na neutralność w dobie kryzysu moralnego.

 Wnioski? Owszem, są wnioski. Jestem idiotką. To jest wniosek główny.

 Mam siłę tylko jeszcze bardziej się zakochiwać - całe otoczenie spycha mnie w tym kierunku.

 Człowiek przecież po to żyje, żeby nie zostawiał świata takim, jakim go zastał.

 Najbardziej boimy się siebie samych oraz naszych cech, które widzimy w innych.

 Poczucie winy to straszny towarzysz życia.

 Jak to jest, że ludzie nigdy się nie okazują tacy, za jakich się ich brało.

 Siłę człowieka mierzy się ilością jego nieprzyjaciół.

 No to z Panem Bogiem. Ruszaj do wszystkich diabłów.