Gdy oceniasz ludzi, nie masz czasu ich kochać.

 Sprawy zawsze wydają się prostsze, kiedy spojrzymy na nie przez ramię, prawda?

 Z książką w ręce po prostu lepiej mi się oddycha.

 Prawdy największe są też banalne.

 Poglądy są jak dupa, każdy jakieś ma, ale po co od razu pokazywać…

 Po cóż - pomyślała - udawać dwie osoby naraz,
kiedy ledwie wystarczy mnie na jedną,
godną szacunku osobę.

 ...im więcej mogę mieć, tym mniej mi potrzeba.

 Nie dziękuj mi za mówienie ci prawdy, kiedy kłamstwo byłoby dla ciebie zbawieniem.

 Gdy spadają gwiazdy - pomyśl życzenie; gdy spadają książki - odstaw je na miejsce.

 A to pisanie do Ciebie przypomina dłubanie patykiem w nieskończoności.

 - Nie umawiam się z nieznajomymi. - oświadczyłam.
- Na szczęście ja tak. Przyjadę o piątej.