Miłość to coś kruchego i przekupnego.

 Emocje są jak dzikie konie, trzeba je w końcu uwolnić.

 Nie można przecież wciąż być uprzejmym i towarzyskim. Po prostu nie można nadążyć.

 Co za świat, miły Boże, już nawet skurwysyństwo nie popłaca.

 Duma jest źródłem zniszczenia, duma pożera żywcem umysł, serce i duszę.

 Dotarło do niej, że miłość
to ten moment, kiedy serce
nagle zaczyna rwać się na strzępy.

 Serce raz złamane, już nigdy nie jest tak ufne.

 Myślenie nie jest łatwe, ale można się do niego przyzwyczaić.

 Zawsze gdy myślisz, że sięgnęłaś dna, ktoś poda ci łopatę.

 Spróbuj zapalić maleńką świeczkę zamiast przeklinać ciemność.

 Wszystko podszyte jest dzieckiem.