Wrogów często stwarza nam nasza własna wyobraźnia.

 -Znam tylko jedną rzecz, która może być jednocześnie
bardzo prosta i bardzo skomplikowana. -A co to takiego?
-Miłość.

 Jestem echem tego, co było kiedyś.

 Mówię panu, kochany przyjacielu, niemiło się przekonać, że człowiek nie może urzeczywistnić swego marzenia, bo ma za mało sił albo za mało zdolności.

 Wybuchy są krótkie. To historie zabierają czas.

 – Co ty ze mną robisz? – spytał wrony.
Uczę cię latać.
– Ja nie potrafię latać!
Właśnie teraz lecisz.
– Ja spadam!
Każdy lot zaczyna się spadaniem.

 W świecie pełnym ludzi człowiek może czuć się ogromnie samotny.

 Oni umierają z miłości... czyż jest coś piękniejszego niż umrzeć z miłości?

 – Jolu, zdejm kapelusz. Będziemy uprawiać miłość francuską!
– Jurku, spokój się!

 W domu zostawiliśmy mojego
chomika, zamkniętego.
Zostawiliśmy mu jedzenia na dwa dni.
A wyjechaliśmy na zawsze...

 Jeśli świat dzieli się na widzących i niewidzących, zawsze wybiorę widzenie.