
Zdumiewa mnie dziś, jak wiele sobie dawaliśmy, gdy mieliśmy niewiele. ...
Zdumiewa mnie dziś, jak wiele sobie dawaliśmy, gdy mieliśmy niewiele. Jak naturalne było, że się prosi, dostaje, dziękuje i odwzajemnia.
Młodość już taka jest, sama ustala granice wytrzymałości, nie pytając, czy ciało to zniesie. A ciało zawsze znosi.
Nie każdy musi być wielkim człowiekiem: być człowiekiem to już bardzo dużo.
Bez ciemności nie ma światła. Bez zła nie ma dobra.
ja jeszcze ciągle czekam na ciebie
a ty nie przychodzisz
Albo znajdę drogę,
albo ją przed sobą stworzę.
Można pojechać daleko, lecz nie ucieknie się od samego siebie. Tak jak od cienia.
Zatruwamy i niszczymy wszystko, co kochamy.
Milczenie jest złotem, o które bardzo trudno, gdy mamy dzieci.
Miłość sen nam zabrała,
miłość żyje niespaniem
Serce raz złamane, już nigdy nie jest tak ufne.