
Zdumiewa mnie dziś, jak wiele sobie dawaliśmy, gdy mieliśmy niewiele. ...
Zdumiewa mnie dziś, jak wiele sobie dawaliśmy, gdy mieliśmy niewiele. Jak naturalne było, że się prosi, dostaje, dziękuje i odwzajemnia.
Czyż w oczach mam sztylety, że ranię spojrzeniem?
Złych wspomnień nie musisz brać ze sobą . I bez tego będą cię prześladować.
On mnie kochał, tego mi już nikt nie odbierze.
Jako ciało każdy człowiek jest
jednością, jako dusza nigdy.
Kto żyje nadzieją, umrze głodny.
Siedzę i porządkuję myśli.
Siedzę i próbuję wygładzić ostre krawędzie bólu.
Siedzę.
Las ten co gorsza był zielony.
Prawda, jak dzikie zwierzę. Jest zbyt silna by pozostać w zamknięciu.
Uczyć się, znaczy stać się znośnym dla samego siebie.
Jeśli chcesz zmierzyć się z prawdą, podejdź do lustra i spójrz w swoje oczy.