
Zdumiewa mnie dziś, jak wiele sobie dawaliśmy, gdy mieliśmy niewiele. ...
Zdumiewa mnie dziś, jak wiele sobie dawaliśmy, gdy mieliśmy niewiele. Jak naturalne było, że się prosi, dostaje, dziękuje i odwzajemnia.
Trzeba zajmować się tym, co ma się przed sobą.
Strach obezwładnia szybciej niż jakikolwiek oręż wojenny.
Bo jeśli samobójstwo jest jedynym rozwiązaniem, możesz przynajmniej wybrać broń, z jakiej zginiesz.
Mnie nie podejrzewa nikt. Gdyż nikt nie wie, kim jestem.
Człowiek głodny nie filozofuje.
Luke spojrzał na rzekę,
na ciemną wodę płynącą
powoli w blasku jesiennego księżyca.- Czasami miłość
nie wystarcza, Clary.
Przez kilka kolejnych dni odkrywam, dlaczego za symbol miłości uznaje się serce. Naukowo rzecz biorąc, kocha się przecież mózgiem.
A jednak nikt nie rysuje pofalowanych półkul mózgowych, gdy jest zakochany. Teraz wiem dlaczego. Bo gdy się cierpi z miłości, naprawdę boli w klatce piersiowej.
To jest prawdziwy, fizyczny ból.
Albo może raczej okropny ciężar.
Och, historia... To przecież w przeszłości.
Tęsknota, tęsknota…
Uczucie najbardziej
niewypowiedziane,
stan próżny wszelakiej ulgi,
ucisk serca ciągły i jednostajny.
Z własnego piekła nie można nigdzie uciec.