Nie mogę zepchnąć ciemności z mojej drogi.

 Czasami życie naprawdę przypomina film.

 Życie nie jest już jej dolegliwością.

 Szkoda siebie na nieaktualne cierpienia.

 Obawiaj się kozła z przodu, konia z tyłu, a człowieka ze wszystkich stron.

 Na dnie piekła bulgocze śmiech.

 Wdzięczność jest najbardziej religijnym uczuciem.

 Zdarzają się takie rzeczy, które są jak pytania.
Mija minuta, albo lata, a potem życie odpowiada.

 Wyobraźnia to złodziej buszujący w skarbcu trzeźwego umysłu.

 – Powiedz mi, jak mnie kochasz.
– Powiem.
– Więc?
– Kocham cię w słońcu. I przy blasku świecy.
Kocham cię w kapeluszu i w berecie.
W wielkim wietrze na szosie i na koncercie.
W bzach i w brzozach, i w malinach i w klonach.
I gdy śpisz. I gdy pracujesz skupiona.
I gdy jajko roztłukujesz ładnie –
nawet wtedy gdy ci łyżka spadnie.

 Czy jest ktoś, kto się nie kurczy, kiedy wspomina własną przeszłość?