I mówię mu, że przy nim stoję. Zawsze.

 W ciszy błądzę między grobami, choć jeszcze nie chcę leżeć z wami.

 Czas stoi, my biegniemy.

 Zawsze bałem się ciemności, mroku, który nie ma końca, czasu,
który nie ma końca w ciemności, tego, co w niej jest, porusza się,
widzi mnie i obserwuje, mimo że ja nic nie widzę, nie wiem,
przed czym uciekać i dokąd.

 (...) Miał złe przeczucie, ale z drugiej strony - jak każdy człowiek, który na swoje nieszczęście urodził się pesymistą - rzadko kiedy miewał przeczucia dobre.

 Kto nie oczekuje niczego, nigdy nie będzie rozczarowany.

 Mówi, że miłość nie istnieje, że jest tylko pożądanie, które ma wiele odcieni

 Idealizm to jedynie ucieczka od rzeczywistości. Nie ma utopii.

 Pan Bóg ma zawsze szanse w ciężkich czasach.

 Przewodnią myślą mego życia jest on. Gdyby wszystko przepadło, a on jeden pozostał, to i ja istniałabym nadal. Ale gdyby wszystko zostało, a on zniknął, wszechświat byłby dla mnie obcy i straszny, nie miałabym z nim po porostu nic wspólnego.

 Przywarli do siebie tak blisko, że nie było już miejsca na żadne uczucia.