Nie można oceniać człowieka póki ktoś go nie zdepcze.

 Czasami najkrótsza podróż trwa najdłużej.

 Mógłbym tak żyć do końca swoich dni, zarabiać pracą własnych rąk. Siedzieć w siodle cały dzień, przemierzać bezkresne morze traw. Wieczorami palić skręconego papierosa i wpatrywać się w ogniska blask. Nocami leżeć na pachnącej ziemi i podziwiać aksamitne niebo pełne gwiazd.

 Polityka zagraniczna to turystyka na koszt państwa.

 Żyje się tylko raz, lecz jeśli zrobi się to dobrze, ten raz wystarczy.

 (...) o zmierzchu można bezkarnie popełnić największe szaleństwo.

 Żyjesz wśród ludzi zatem wszystko co cenne trzymaj w ukryciu i tam jest twój dom gdzie skarby twoje.

 "Tak naprawdę to samotność można odnaleźć tylko w deszczu i innym człowieku...."

 Nie ma nic bardziej tragicznego niż żebranie o gest, o uśmiech od ukochanej Istoty. Przy tej tragiczności blednie wielka inna tragiczność, tragiczność cielesnego kalectwa, tragiczność duchowego kalectwa... wielka tragiczność blednie przy tragiczności żebrania o miłość.

 Choć świat nie został stworzony dla ludzi, my zostaliśmy stworzeni dla niego

 Sny są przecież wynikiem własnych pragnień.