Kochać człowieka, to znaczy mieć czas, nie śpieszyć się, być ...
Kochać człowieka, to znaczy mieć czas, nie śpieszyć się, być obecnym dla niego.
Ludzie tworzą miejsca,
a miejsce tworzy ludzi.
Czasem można pobłądzić, kochać nieodpowiednią osobę, płakać nad drobnostkami, ale to jedynie zbliżyło nas do miejsca, w którym jesteśmy. Wszyscy popełniamy błędy, mamy rozterki i żale z przeszłości. Ale każdy z nas ma siłę by ukształtować nowe dni w swą przyszłość. Każda rzecz, która przytrafia nam się w życiu przygotowuje nas do tego, co ma jeszcze nadejść.
Ból czyni cię silniejszym. Strata czyni cię mocniejszym.
Ironia życia, łącznik między pracą a wypoczynkiem.
Gdybym miał niebios wyszywaną szatę
Z nici złotego i srebrnego światła,
Ciemną i bladą, i błękitną szatę
Ze światła, mroku, półmroku, półświatła,
Rozpostarłbym ci tę szatę pod stopy,
Lecz biedny jestem: me skarby – w marzeniach,
Więc ci rzuciłem marzenia pod stopy,
Stąpaj ostrożnie, stąpasz po marzeniach.
Jeśli czegoś nie widać, to lepiej żeby w ogóle tam nie zaglądać.
Sprawia mi przyjemność myśl, że może w nocy umarłem i że to właśnie jest śmierć – stan wszechogarniającego spokoju.
Mawiają (...), że wiatr ma duszę i jęczy w ciasnych zaułkach miasta.
Łatwiej jest zburzyć niż zbudować.
[...] jest to nieprawdopodobne, byś się nie mylił, jednakże dlaczego ma to być prawdą?