Świat to duża smaczna ryba, ale ludzie to ości.

 Nie kochaj za urodę bo przeminie.
Nie kochaj za włosy bo posiwieją i
się przerzedzą. Nie kochaj za gładką
skórę bo zwiotczeje i się pomarszczy.
Nie kochaj za figurę bo łatwo ją stracić.
Nie zakochuj się w charakterze bo on
też może się zmienić. Zakochaj się w
oczach. Tylko one przez całe życie
pozostaną tak samo piękne. W oczach
jest ukryta prawda o człowieku.

 Kochamy tych, dla których się poświęcamy.

 Nie ma bezpiecznych gier. Są tylko gry warte i niewarte świeczki.

 Wjeżdżam ekspresem Alzheimera do Królestwa Demencji.

 Jak to się dzieje, że gdy tylko ktoś zbuduje mur, ktoś inny zaraz chce wiedzieć, co jest po jego drugiej stronie?

 Zdrowe społeczeństwo krzyczy, że trzeba się wyróżniać w tłumie, aby odnieść sukces, a potem jednym tchem dodaje, że każdy, kto nie lubi hamburgerów, jest „oszołomem”.

 Kiedy umiera dziecko, umierają marzenia.

 Laura jest narkomanką dwuznaczności.

 Pewność siebie jest wszystkim.

 Choć upadła tak nisko, bóg wzniósł ją między anioły.