Nic się nie dzieje bez przyczyny.

 Książki są po to, by nam przypominać, jacy z nas durnie.

 Jeśli dostaniesz jakieś imię, przyjmij je, uczyń je swoim, a wtedy już nigdy cię nim nie zranią.

 Lęk zamyka nam oczy na piękno chaosu.

 Normalność to tylko przeciętność, a nie jedyna recepta na funkcjonowanie.

 Warszawa to duże miasto, z dużą ilością pokus, ale myślę, że życie sportowca nie pozwala na to, żeby je jakoś w pełni wykorzystać.

 A może nie trzeba mówić? Może trzeba coś zrobić?

 Kobieta, która publicznie się rozbiera, przypomina mi reżysera filmu kryminalnego, który na wstępie zdradza rozwiązanie.

 Całe życie chciałem dotrzeć do miejsca, z którego nie chciałbym wracać.

 Najgłupszy argument – jeśli nie można osiągnąć ideału, lepiej nic nie robić.

 Mężczyzna musiałby posiąść sztukę czytania w myślach, chcąc tę swoją wybraną uszczęśliwić.