Nie składam obietnic, których nie zdołam dotrzymać.

 -A kim ty jesteś ?
-Najbardziej odlotową istotą na ziemi - odparła z kpiącym uśmiechem - Samicą człowieka.

 W synu staje się przekonaniem,
co w ojcu jeszcze kłamstwem było.

 Ludzie po prostu nie potrafią używać serca. Dawno o tym zapomnieli.

 Żyjesz wśród ludzi zatem wszystko co cenne trzymaj w ukryciu i tam jest twój dom gdzie skarby twoje.

 Kiedy nie znasz własnego umysłu, wypełniasz go cudzymi poglądami.

 Nie widzi pani - powiedziałem -
wszyscy są zamknięci w przezroczystych trumnach.

 Kiedy masz jakieś wątpliwości, idź do biblioteki.

 Ja napisałbym rzecz okrutną i żałosną, podejrzewam, że serce się nie starzeje.
U niektórych nawet z wiekiem rozkwita, dwadzieścia lat temu byłem bardziej
oschły i brutalny niż dzisiaj.
Czas, który innych wysusza, dodał mi kobiecości i dobroci. Bardzo mi się to nie podoba. Czuję, że krowieję. Byle co
mnie wzrusza. Wszystko wyprowadza
mnie z równowagi. Jestem jak trzcina, najmniejszy zefirek jest dla mnie wichurą.

  Własny głos słyszy się gardłem, lecz własne życie można usłyszeć tylko własnym sumieniem.

 To zawsze błąd mieć rację zbyt wcześnie.