Wiedziałam, że wszyscy uważają mnie za szaloną.(...) więc i ja ...

 
Jeżeli po moim wyjściu zaalarmuje pani zamek, nigdy nie dokończy pani tego sweterka.

 Bo nigdy tak naprawdę nie będziemy w stanie zrozumieć drugiego człowieka. Możemy jedynie próbować, szukając po omacku drogi przez tunele, starając się oświetlić je pochodnią.

 Wojownik. Gdyby zabito go tego wieczora, przynajmniej umarłby żywy.

 Jej ciche „dzień dobry” zabrzmiało jak „przepraszam, że żyję”.

 Normalność
to pierwszy symptom śmiertelnej choroby.

 Nie interesują mnie opinie ludzi i ich myślenie na mój temat.

Jestem jaki jestem i robię to co robię. Niczego się nie spodziewam i nie oczekuje, a akceptuję wszystko. To bardzo ułatwia życie.

 Mówią, że strach jest chorobą.

 Fajne jest życie we dwoje. Szczególnie po pięćdziesiątce kiedy ma się za sobą różne przejścia.

 Nie mam gotówki, majątku, nadziei. Jestem najszczęśliwszym człowiekiem na ziemi.

 Tajemnice zawsze wcześniej czy później ugryzą w dupę.