Kobieta, będąc wcielonym uczuciem, wnosi nieład w społeczeństwo.

 Dziewczyna uważać będzie każdy dzień życia za cud, bo tak jest w istocie.

 Kobieta jest jak herbata. Nie dowiesz się, jak mocna jest, dopóki nie wrzucisz jej do gorącej wody.

 Nastąpiła kobieta, która rzuciła mnie jak zużytą ścierkę.

 Kobieta, która słyszy, że pięknie wygląda – pięknieje i kwitnie... Jak cudnie pisała nieodżałowana pani Wisława Szymborska: „Spojrzał, dodał mi urody, a ja wzięłam ją jak swoją”. Kobieta, która czuje się pięknie, jest bardziej pewna siebie, a więc mniej zazdrosna, mniej podejrzliwa, zmienia się w krainę łagodności. Kobieta, która czuje się piękna w jego oczach, jest z pewnością wytrawniejszą kochanką; dumna ze swojego ciała, tak uwielbianego przez partnera, będzie umiała się nim pewniej i śmielej posługiwać, uchylając bramy coraz większych rozkoszy. Czyż to nie w męskim interesie?

 Lepiej dziewkom siwieć, niż za mężem parszywieć.

 Kobieta jest jak kwiat - nie dość, że musisz o nią dbać, podlewać miłością, to jeszcze musisz uważać, aby jej nie zniszczyć swoimi nieporadnymi ruchami. Kobieta to skomplikowana istota, której nie można zrozumieć, ale można tylko i wyłącznie pokochać.

 Kobieta winna być jak herbata: słodka, mocna i gorąca.

 Zawsze mówiłam, że moja droga do sukcesu miała prowadzić przez męski świat, ale nigdy nie powiedziałam, bym chciała sama stać się mężczyzną. Chciałam jedynie działać, nie rezygnując z bycia kobietą.

 Kobieta ma siłę, której mężczyzna szuka całym swoim życiem. Siłę miłości, siłę dawania, siłę wytrwałości. I tylko kobieta potrafi tę siłę we właściwy sposób użyć.

 Kto starą babę pocałuje, sto dni odpustu dostępuje.