Udostępnij:

Inspiracje:

Zaślepska okładki cytatu

znak cytatu Kobieta zna swoją wartość, nie boi się iść własną drogą, nie czeka na zgodę społeczeństwa. Jest pewna siebie, wie co chce i dąży do tego z determinacją, której próżno szukać u niektórych mężczyzn.

Kobiety
Zaślepska okładki cytatu

znak cytatu Nie znałem swojej siły, dopóki nie stanąłem twarzą w twarz z moim największym strachem. Patrzę teraz wstecz i zastanawiam się, gdzie znajdowałam taką odwagę. To co prawda nie było łatwe, ale teraz wiem, że nic nie jest nieosiągalne, gdy jesteś zdecydowany się nie poddać.

Kobiety
Zaślepska okładki cytatu

znak cytatu Zachować co w sekrecie najciężej jest kobiecie.

Kobiety
Zaślepska okładki cytatu

znak cytatu Lepiej dziewkom siwieć, niż za mężem parszywieć.

Kobiety
Zaślepska okładki cytatu

znak cytatu Dajcie mi modlące się matki, a uratuję świat.

Kobiety

znak cytatu "W kółko słyszę tylko: "kobiety nie wiedzą czego chcą". Wiedzą, kurwa. Oczywiście, że wiedzą. Wiedzą lepiej od ciebie. Problem w tym, że gdyby zaczęły sięgać po to, czego naprawdę potrzebują, mogłoby się okazać, że ty niekoniecznie jesteś na tej liście.”

Kobiety

znak cytatu Kiedy spogladam w moją przeszłość
to wiem, że popełniłam wiele błędów,
przeżyłam dużo bólu i cierpienia...
Ale kiedy spoglądam na siebie w
lustrze, widzę silną kobietę z której
jestem cholernie dumna.

Kobiety
Zaślepska okładki cytatu

znak cytatu Kobieta posiada siłę, której mężczyzna może tylko pragnąć. Siła ta nie wynika z męskiej dominacji, ale z łaskawości serca, z męstwa ducha, z magii duchowej, która doświadcza, akceptuje i daje miłość. Mężczyzna może dominować, ale tylko kobieta posiada prawdziwą moc.

Kobiety
Zaślepska okładki cytatu

znak cytatu Kobiecie na zimę kożuch, na lato dziecię.

Kobiety

znak cytatu - Jaka Ona była? - A płakałeś kiedyś, synu? - Każdy chyba... - Ja płakałem, gorzko płakałem, jak było mi źle, jak jej nie było, nie miałem jej, a chciałem, potrzebowałem. Wiedziałem od początku, że tylko ją.. i tylko z nią, wszystko. Z nią leżeć w słońcu, z nią wędrować, jak oglądać świat to jej oczami, mówić, to jej ustami... ale znikała i nie miałem jej, i sił też nie miałem, i łamałem się jak sucha gałąź. I rwałem włosy z głowy, myśląc, jak ją zatrzymać, kiedy traciłem ją z oczu. Potrzebowałem jej głosu, śmiechu, jej łez, bardziej niż ona mnie całego... Myślisz, synu, że mi wstyd? Postawiłbym pomnik i zapisał to wszystko na nim, i klękałbym przed nim, do końca życia.

Kobiety