Nie nadawałam się na kobietę drugiego planu, na ...

 Kobiety to najpiękniejsze dzieło prozy, które Pan Bóg ulepił w swoim literackim zapałу. Nie są one grzechu owocem, lecz kuszącym, dojrzałym owocem, który grzech wydał na świat, a który umie słodzić gorzkie smaki życia.

 Kobieta, z natury swojej też cicha, skromna, na co dzień niewidoczna. Ale gdy przychodzi potrzeba, pokazuje siłę, której nie powstydziłby się żaden mężczyzna.

 Dziewczynie na doczekaniu, kawalerowi na wybraniu.

 Kobieta może być Twoim najgorszym wrogiem, najlepszym przyjacielem, prawdziwą miłością albo wredną jędzą. A to wszystko zależy od tego, jak ją traktujesz.

 Kobieta ma tyle siły, ile jej damy. Kiedy jest zadowolona, raduje się jak małe dziecko. Kiedy jest smutna, tonie w żałości. Kiedy jest zła, nie ma na niej mocnych. Ale bez względu na to, kim jest i czym się zajmuje, zawsze potrafi znaleźć czas dla tych, na których jej najbardziej zależy.

 Kobiety zwykle poddają się nie dlatego, że są zmęczone, ale dlatego, że czują się niedoceniane.

 Kobiety tęsknią za nieprzewidywalnością. Za jasnym komunikowaniem swoich oczekiwań. Kobieta chce, aby facet do niej podszedł i powiedział: „Chcę cię.” A następnie nie spuścił wzroku. Ale patrzył tak długo, żeby się zaczerwieniła i to ona spuściła wzrok.

 Wszystko to, co najlepsze na świecie, złożone jest z małych rzeczy. Z takich też małych rzeczy składają się nasze życia. Ty, kobieta jesteś prawdziwym kwiatem, który zakwita każdego poranka i daje światu prawdziwe piękno.

 Do kobiety i do konia z przodu się przystępuje.

 Kobieta jest jak herbata. Nie wiesz, jak silna jest, dopóki nie wrzucisz jej do gorącej wody.