Kobieta ma tyle mocy, ile sama sobie na to pozwoli. Jej siła płynie z wnętrza, z ducha, z determinacji, z miłości. Kobieta jest potężna nie z powodu tego, co nosi, ale z powodu tego, co wie, czuje i naprawdę pragnie.
A teraz wstań, zrób najlepszy makijaż jaki potrafisz i nie waż się pokazać nikomu, że coś Cię rozpie**ala od środka.
Bo ja jestem jak żelki. Twarda na zewnątrz, miękka w środku a do tego zawsze niesamowicie słodka.
Od niektórych kobiet bije cicha godność. Godność otacza je jak pole siłowe, w którym facet topnieje jak masło. Taka kobieta nie krzyczy ani nie wrzeszczy. Esencją tego, jest jej opanowanie, poczucie własnej wartości oraz wiara w siebie.
Kobieta to pełnia życia, kwintesencja delikatności, uosobienie siły. To sedno stworzenia, połączenie wszystkich aspektów świata. Cóż za intrygujące, jak silna jest słabość kobiety!
Kobieta staje się piękna, gdy wierzy w siebie. Kiedy jest szczęśliwa. Kiedy jest otwarta. Kiedy emanuje dobre energie. Kiedy jest dobra dla innych. Kiedy jest dobra dla siebie. Kiedy jest w pełni swojej mocy, a nie jest zływem emocji.
Kto myśli, iż można upilnować kobietę, do wariatów go oddać.
Kobieta to pełnia życia, doniosłość natury, której sama prawda nie zna granic. Bez niej nie istnieje równowaga w uniwersum, bo to ona zasiewa miłość, nadzieję i radość w sercach wszystkich istot.
Kobiety są jak herbaty - nie wiesz, jak silne są, dopóki nie trafią do gorącej wody. Ale nawet wówczas, kontynuują swój proces parzenia, stając się coraz mocniejsze.
Była inteligentna, piękna, wierna, opiekuńcza, zabawna, śmieszna, ciepła, wysportowana, wykształcona, hojna, rozumna, racjonalna i kochała przyrodę. I również zła, ale to była jej jedyna wada.
