Mężczyzna musi być błazenem, by zdobyć kobietę, musi stawać się mędrcem, by zrozumieć jej miłość, musi mieć pokorę kościoła, by móc przetrwać jej łaskawość, musi być wojownikiem, by poderwać do tańca jeśli jest wolna, musi być mnichem, by móc szukać jej jeśli jest stracona.
Mężczyzna, który nic nie rozumie z kobiet, zostanie mężczyzną, który kompletnie nic nie zrozumiał. Mężczyzna musi zrozumieć naturę kobiety, żeby zrozumieć swoją własną męskość.
Mężczyzna powinien być silny jak lew, pracowity jak pszczoła, sprytny jak lis, mądry jak sowa, zasłużyć na szacunek jak wielbłąd pustyni, a przede wszystkim stworzyć miejsce, do którego zawsze będzie chciała wracać jego kobieta.
Prawdziwy mężczyzna powinien potrafić zaopiekować się swoją kobietą i sprawić, by ona - niezależnie od okoliczności, od tego czy pada deszcz, czy są zapłacone rachunki, czy ostatnio przytyła - czuła się piękna, dowartościowana, zaopiekowana. Kobieta musi się czuć piękna, a powinna się taką widzieć w oczach swojego mężczyzny.
Mężczyzna zawsze pamięta o kobiecie, która go zaskoczyła. Nie zawsze o tej, która go zachwyciła. Rzadko o tym, która go oszukała. A nigdy o tym, która go zrozumiała.
Lepiej być dobrym chłopem, niż złym popem.
"Nie rań mnie więcej. Proszę Cię. Te dni są tak bolesne. Zabijają mnie. Gdy nastaje noc chodzę i szukam Cię. Tak bardzo chciałabym, abyś przyszedł i usiadł obok mnie. Móc spojrzeć w Twoje oczy. Móc poczuć Twoje usta. Ale bez nich ta noc, jest taka pusta."
Młody chłopiec i gorąca woda zawsze się zda.
Kluczową cnotą mężczyzny jest autonomia, niezależność, praca twórcza, ale także samodzielność w każdym życiowym aspekcie - nie mogę oczekiwać pomocy, muszę sobie radzić sam.
Cóż za dziwne byty są mężczyźni; nie mogą dokonać przewrotu w swoim życiu, nie mogą odmienić siebie, nie mogą nawet uciec sami od siebie.
